Olympique Lyon w latach 2002-2008 upośledził francuską ligę. Niepodważalna hegemonia ekipy ze Stade Gerland powodowała, że Ligue 1 wyzwalała w kibicach takie emocje, jakie wyzwala pielenie ogródka. Stan francuskiej piłki klubowej z tamtych lat doskonale oddaje parafraza słynnego piłkarskiego powiedzenia, autorstwa Garry’ego Linekera: „Piłka nożna to sport, gdzie 22 zawodników biega za piłką a na końcu i tak wygrywają Niemcy”. Otóż liga francuska w okresie od mundialu w Korei i Japonii do Mistrzostw Europy w Austrii i Szwajcarii to „rozgrywki, w których gra 20 drużyn, a na końcu i tak triumfuje Lyon”. Za czasów świetności, nie szczędzili oni pieniędzy na transfery, niekiedy bardzo ciekawe. Wśród kosztownych transakcji znalazło się kilka niewypałów. Zobaczmy, jacy piłkarze, wbrew zapowiedziom odeszli w milczeniu, zamiast piąć się ku chwale zasłużonego francuskiego klubu. TOP 5 nieudanych transakcji Olympique Lyon

Jean Michel Aulas kupował i sprzedawał za grube miliony. Kieruje klubem od prawie 30 lat. Jako pierwszy wprowadził klub na giełdę. Długo walczył o możliwość wybudowania nowego stadionu na ponad 60 tysięcy widzów co wydatnie zwiększy zyski klubu z tytułu sprzedaży karnetów, biletów, reklam. W sumie nowa inwestycja ma przynieść dochód rzędu 80 milionów euro rocznie. Nie sprzedam żadnego z czołowych zawodników - właśnie zainwestowaliśmy 400 milionów euro w nowy stadion. Sprzedaż naszych kluczowych zawodników, którzy mają nam pomóc awansować do Ligi Mistrzów byłaby porażką całej naszej strategii.